Incas en La Naranja Mechanica

De afgelopen weken stonden in het teken van de nalatenschappen van de Incas en natuurlijk ons Nederlands elftal. Of zoals onze jongens in Bolivia steevast genoemd worden: La Naranja Mechanica (de oranje machine). De oranje machine kwam helaas bruut tot stilstand in de halve finale. Erg jammer, maar het zorgde er ook voor dat wij in ieder geval niet voor de keuze: wel of niet naar Rio kwamen te staan. Wij zijn immers relatief dichtbij en misschien was het de enige kans om Nederland ooit de Copa del Mundo te zien winnen. Dat was een verhaal geweest wat we nog aan onze kleinkinderen hadden kunnen vertellen ;). Nu vervolgen we onze reis gewoon zoals we hem min of meer in de planning hadden.

Dus tijd om eens op zoek te gaan naar wat de oude bewoners van deze regio, de Incas, hebben achter gelaten. Vanuit La Paz besluiten we over een oude Inca trail te gaan lopen: de El Choro trek. Dit is een wandeltocht van 3 dagen en in totaal 56 km. We kiezen voor een budget optie, maar dat betekent ook dat we onze eigen bagage, inclusief tent, slaapzakken etc, moeten dragen (dat kan hier ook heel makkelijk met ezels of dragers).

De trek begint ongeveer 4500 meter ongeveer een uurtje buiten La Paz en eindigt in de jungle op 1700 meter in de buurt van het dorp Yolosa. De route loopt over door Incas aangelegde wegen en daalt op dag 1, in ongeveer 25 km lopen, af van 4500 naar 2200 meter. Nu zou je zeggen: fijn alleen maar naar beneden lopen! Maar dat is lood zwaar. Wat een uitdaging. Na dag 1 is mijn knie er al slecht aan toe en zitten Stevens voeten vol blaren. Het was uiteindelijk een prachtige tocht, maar wat hebben we afgezien. We zijn er nu (ruim een week later) pas een beetje van bijgekomen. Wat leren we hiervan: nooit meer bezuinigen en altijd een tour inclusief ezels boeken :).

Na een paar dagen bijkomen in La Paz reizen we naar Copacabana (niet het beroemde strand in Brazilie, maar een dorp aan het Titicaca meer). In het meer ligt Isla del Sol. De Incas gaan er vanuit dat de zon hier geboren is.

Dan de kers op de Inca-taart: Machu Picchu. We verlaten Bolivia na 4 prachtige weken en reizen naar Cuzco in Peru. Vanuit Cuzco reizen we naar Machu Picchu (dit keer met de trein, want een trail lopen zit er ivm met blaren en knie nog niet in). Machu Picchu is een toeristische attractie met een aantrekkingskracht die we in Bolivia niet gewend waren. Alles is hier gereguleerd en georganiseerd (en ontzettend duur! Het treinkaartje er naar toe is bijvoorbeeld vele malen duurder dan een kaartje van de NS :)). Maar wat is het mooi! De oude Inca stad midden in de natuur. Bovendien hebben we nu een wereldwonder gezien!

Wat gaan we nu nog doen: We hebben ons ticket to the tropics geboekt! Vandaag laten we de kou achter ons en vliegen naar Iquitos in de Amazone jungle. Daarna gaan we door naar Colombia. Dus de volgende keer een update over onze jungle avonturen.

P.S. Excuus voor de spelfouten en de onbrekende aanhalingstekens, de toetsenborden zijn hier onmogelijk.